Ramazan Kayan: Zamanın ruhunu ıskalamadan ıslahı önemsemeliyiz…

Ramazan Kayan - MÄ°LAT

Medrese Dünyası

19-21 Eylül tarihleri arasında Anadolu EÄŸitim ve Davet Gönüllüleri Platformu’ndan bir heyet olarak GüneydoÄŸudaki halen aktif olan medreseleri ziyaret ettik. Medreselerin gidiÅŸatı ve sorunları hakkında alimlerden bilgi edindik, fikir teatisinde bulunduk. Daha önce gerçekleÅŸen “Alimler Çalıştayı”na katkılarından dolayı teÅŸekkür ettik. Ä°adei ziyaretimizi gerçekleÅŸtirmiÅŸ olduk.

Medrese gerçeÄŸini yakından gözlemleme imkânı bulduk…

Biliyoruz ki, bu ümmetin geleneÄŸinde, genetiÄŸinde, geçmiÅŸinde medrese hep oldu, geleceÄŸimizde de hep olacak. Medrese bizim gerçeÄŸimizdir. Tüm zorluklarına ve sorunlarına raÄŸmen…

Kadim medrese geleneÄŸi medeniyetimizin adeta olmazsa olmazıdır…

GeleneÄŸi olmayan mekânın geleceÄŸi de olmuyor…

Endülüs, Semerkant, Harran, Bağdat, Şam, Kahire, İstanbul güçlü medrese gelenekleri ile ümmetin geleceğine mühür vurmuşlardır.

Medreseler zaman zaman kısırlaşsa da, hantallaşsa da, donuklaşsa da hayatiyetlerini hep sürdüre gelmişlerdi. Tarihin akışı içerisinde tüm mahrumiyet, mağduriyet ve mazlumiyetlere rağmen yine de varolmayı başarabilmişlerdir.

Çekilen çileler dile kolay… Baskı, zulüm, yasaklar yıldırmadı, ilim ve irfan arayışında yol almak için hep bedel ödediler…

Son yüzyılda özellikle bölgede medreseler hem resmi ideoloji, hem de ideolojik örgütler tarafından ciddi anlamda baskılandı, yaralandı…

Yoksul halkın desteÄŸi hiç kesilmedi…

Resmi ideoloji “Tevhid-i tedrisat” yasası ile medreseleri budadıkça, medreseler kendi küllerinden doÄŸmayı becerdiler ve filizlendiler…

Bağımsız yapılarını korumak, özgün duruÅŸlarını sürdürmek için çok zorlandılar…

Åžimdi merdiven altı medreselerden günün gereksinimlerine uygun yeni bir formata evriliyorlar… Medrese dışındaki dünya ile yüzleÅŸiyorlar… ÇaÄŸdaÅŸ soru ve sorunlarla yüzleÅŸme cesaretini gösteriyorlar… Lokal ve yerel kalıplarını zorluyorlar…

Tabi ki medreselerin yeniden keÅŸfi gerekiyor… Yeni bir ıslah, inkiÅŸaf ve inÅŸa sürecinin hız kazanması kaçınılmaz… Din ile hayat arasındaki iliÅŸkiyi doÄŸru kurmak, hikmet üzere bir hareketi yakalamak lazım geliyor…

Yeni bir ruh gerekiyor… Kuru kavilcilik, ezbercilik, sadece metincilik ile yol alınmıyor… Aşırı kuralcı ve nakilci çizgi üretmiyor, tüketiyor… Hayatı ıskalıyor…

Kadim köklerinden kopmadan bir tecrid gerekiyor…

Beklenenin gerisinde olsa bile medreseleri sahiplenmeliyiz…

ÇaÄŸ ihtisas ve inÅŸa çağıdır… Zamanın ruhunu ıskalamadan ıslahı önemsemeliyiz…

Åžerh, haÅŸiye, reddiye kültüründen eleÅŸtiri formatına uzanabilmeliyiz… Bunu yaparken medrese ikliminin irfan, hikmet, edep hassasiyetini zedelemeden hareket etmeliyiz…

Medrese, mektep, tekke ayrışmasına, kutuplaÅŸmasına fırsat vermeden ümmet ruhunu beslemeliyiz…

Bunlar birbirinin muhalifi deÄŸil mütemmimi olmalı. Beyan, burhan, irfan bütünlüğünü yakalayabilmeliyiz… Rakip deÄŸil refik görme…

Birbirine karşı böbürlenme deÄŸil… Bölünme deÄŸil… Birbirini bütünleme sorumluluÄŸu altındayız…

Medreselerin yasal statüsü konuşulurken, medreselerin özgünlüğüne halel gelmemesi gerekiyor.

Medreselerde gördüğümüz yeni ve yerinde bir geliÅŸme de bazı medreselerin kız öğrencilere yönelik yaptıkları açılım oldu…

Önemli olan toplumda Ä°slami deÄŸerler ekseninde bir duyarlılık oluÅŸturmak… Bunu hangi kurum ve kiÅŸi yaparsa yapsın bize düşen takdir ve teÅŸvik etmektir.

Bu kurumların toplumun Ä°slamlaÅŸmasındaki katkısı önemlidir… Bizim derdimiz medresecilik yapmak deÄŸil, Ä°slami bilincin oluÅŸmasında emeÄŸi geçen herkese hakkını teslim etmektir…

Hasılı kelam, medreselerin düne göre daha iyiye gittiÄŸini ifade etmek istiyorum…